 |
| Fotografía de Silvia Grav |
LA ESTRELLA EXTINGUIDA
Lloré por ambos
por ti
y por mí
soplas
a las estrellas mis lágrimas
en tu mundo
la libertad de la luz
en el mío
la persecución de las sombras
tú y yo llegaremos al fin
en algún lugar
el poema más hermoso del mundo
se detiene
empiezas
en algún lugar
a plañir el murmullo de la vida
pero terminaré
ardo
seré esa estrella extinguida
en tu cielo
como humo
Traducción Verónica Jiménez
ستاره‌ی خاموش
برای هر دو گریستم
برای تو
و خودم
ستاره‌های اشکم را
در آسمانت فوت می‌کنی
در دنیای تو
رهایی نور
در دنیای من
بازی سایه‌ها
در جایی
من و تو تمام می‌شویم
زیباترین شعر جهان
لال می‌شود
در جایی
تو شروع می‌شوی
نجوای زندگی را
فریاد می‌کنی
در هزار جا
من به پایان می‌رسم
می‌سوزم
می‌شوم ستاره‌ای خاموش
که در آسمانت
دود می‌شود.
THE EXTINGUISHED STAR
I wept for the both
for you
and for me
you blow at
the stars, my tears
in your world
the freedom of light
in mine
The chase of shadows
you and I will come to an end
somewhere
the most beautiful poem in the world
falls quiet
you begin
somewhere
to cry the
murmur of life
but I will end
I burn
I’ll be that extinguished star
In your sky
like smoke
Traducción al inglés de Ghazal Mosadeq
Parnia Abbasi
(Teherán, Irán, 2001 - 2025)
POETA/PROFESORA DE INGLÉS
Lectura recomendada por Mónica Gameros
para leer + en 24 HORAS
+ en TEHRAM TIMES
2 comentarios:
Una preciosidad...
Gracias
Esa maldita máquina de matar.
Publicar un comentario