Dorothy Parker, 2 poemas 2 (III)

Fotografía de Peter Lindbergh

EXCURSIÓN A LA ASONANCIA

He caminado por la arena nivelada
a lo largo de una extensión gris:
desde lo alto de las dunas al extremo del mar
salvo yo no hay ningún ser vivo.

He echado el pesado cerrojo 
contra los golpecitos de la lluvia,
y he tiritado ante la chimenea, para ver cómo
pasan las horas oscuras.

La tormenta de medianoche, el litoral desolado: 
viví a solas con ellos;
pero aquí, en el recodo de tu brazo,
está la soledad.

EXCURSION INTO ASSONANCE

I have trodden level sand

Along a reach of grey-

From dune’s top to sea’s end,

No breathing thing but me.

I have dropped the heavy latch

Against the rain’s tap,

And shivered by the fire, to watch

The dark hours slip.

The desolate beach, the midnight storm-

I dwelt alone with these;

But here, within your bended arm,

Is loneliness.

ASONANSA KISA YOLCULUK

Ayağımla ezdim düz kumu
Grinin bir uzantısı boyunca—
Kum tepeciğinin tepesinden denizin sonuna,
Yoktu nefes alan şey benden başka.

Düşürdüm ağır kapı mandalını
Yağmurun pıtırtısına karşı,
Ve ateşin yanında titredim bakmaya
Karanlık saatlerin kayışına.

Kimsesiz plaj, fırtına geceyarısı —
Oturdum yalnızbaşıma bunlarla;
Fakat burada, senin bükülen kolunun içinde-
Dir yalnızlık aslında.

(Traducción al turco extraída de ACÁ)

Fotografía de Gary Isaacs

---Y VUELTA

Caminé por una orilla desierta
bajo un cielo bajo que se cerraba;
me planté frente a la mar vacía, y juré:
"Nadie está más solo que yo".

Esperé durante toda una noche plomiza;
oí los chubascos escurrirse y sisear,
y me sobresalté ante mi propia voz, que dijo:
"No ha habido más soledad que esta".

Pero aquí, con mi corazón contra el tuyo,
con tu beso petulante para silenciarme,
sé que jamás había comprendido
cuán amargamente sola podría estar.

 --- AND RETURN

                I walked upon a vacant shore

                          Beneath a low and thickening sky;

                I faced the empty sea, and swore,

                          "There is no lonlier one than I."

                I waited through a night of lead;

                          I heard the showers slide and hiss,

                And started at my voice, that said,

                          "No lonliness has been but this."

                But here, my heart against your own,

                          Your petulant kiss to silent me,

                I know that I had never known

                          How bitter lonely I could be.

---VE GERİ DÖNÜŞ

Yürüdüm boş bir sahilin üzerinde
Alçak ve kalınlaşan bir gökyüzünün altında;
Boş denize çevirdim yüzümü ve küfür ettim,
“Yoktur benden daha yalnız biri.”

Kurşundan bir gecenin içinde bekledim;
Yağmurların akıp gittiğini ve tısladığını işittim,
Ve ürktüm kendi sesimden, diyen,
“Değildir hiçbir yalnızlık bundan ayrı.”

Fakat burada, benim kalbim seninkine karşı,
Senin huysuz öpüşün beni susturmak için,
Bilirim asla bilmemiştim
Ne kadar amansız yalnız olabildiğimi.

(Traducción al turco extraída de ACÁ)

Dorothy Parker 
(New Jersey, EE.UU., 1893-1967)
POETA/ESCRITORA/CRÍTICA  TEATRAL/HUMORISTA/GUIONISTA
en Los poemas perdidos, Nórdica Libros,  2013
Traducción de Guillermo López Gallego y Cecilia Ross
para leer MÁS