Lola Koundakjian, Lluvia

Fotografía de Nicola Odermann

9. 

LLUVIA

Estoy en la playa
Y tú no estás.
Permaneciste en casa
Dejándome jugar
Sola con la arena.

Las gotas de lluvia
golpean mi rostro y mis hombros.

Soñé contigo anoche.
Retornaba de una larga caminata
a través del bosque al amanecer.
El rocío estaba trenzado en la niebla.

Y cuando entré
Fuiste como un rayo de sol-
saludándome con calidez y cuidado y café.

21 de abril de 2007

RAIN

I am on the beach
And you are absent.
You stayed home
Letting me play
Alone with the sand.

The rain drops
drum on my face and shoulders.

I dreamt of you last night.
I was returning from a long walk
through the forest at dawn.
The dew was intertwined with the mist.

And when I walked in
you were like a sun’s ray –
greeting me with
warmth, and care, and coffee.

April 21, 2007

Անձրեւ

Կը քալեմ ծովափին

Ու դուն բացակայ ես.

Տուն մնացիր,

Զիս թողնելով բոպիկ

Աւազին հետ խաղալու։

Անձրեւին կաթիլները

Ուսերուս ու դէմքիս

Կը թմբկահարեն։

Երէկ երազիս մէջ

Արեւածագին երկա՜ր

Պտոյտէ մը կը վերադառնայի,

Անտառին մէջէն անցնելով։

Մշուշն ու ցօղը իրարու հետ կը խաղային։

Երբ պարտէզի դռնէն մտայ

Քու ժպիտդ ճառագայթեց սրտիս

Ու զիս ընդունեցիր

Գաւաթ մը սուրճ ձեռքիդ։

21 Ապրիլ 2007

Lola Koundakjian
(Beirut, Líbano, 1962)
Reside en NY, EE.UU., desde 1979
POETA/EDITORA/ARTISTA PLÁSTICA/TRADUCTORA
de The Accidental Observer, Nueva York, 2011
Gracias Armenian Poetry Project por las versiones!
Traducción de León Blanco
para leer más en BATALLA DE PAPEL
para leer sus poemas en italiano y/o armenio en ATELIER
en FACEBOOK
su WEB